Ջիվանի

ՋԻՎԱՆՈՒ ՔՆԱՐԸ

[ էջ 31 ]

ՉԸ ՊԻՏԻ ԼՌԵՄ

Ինչպես ձուկը առանց ջրի,
Ժողովուրդն էլ առանց երգի չի ապրում

Ժողովրդական

Մինչև սիրականս չզարթնի քնից,
Անդադար, շարունակ ես պիտի երգեմ, չպիտի լռեմ:
Զգացված աշխույժով, հոգով, խոր սրտից,
Ձեռքս առած ջութակ, ես պիտի երգեմ, չպիտի լռեմ:

Զգացմունքս վառ է, սիրտս մաքուր է,
Ժանտաբարո մարդկանց տրտունջը զուր է,
Լեզվին արգելք չկա, աստվածատուր է,
Թե մտնեմ էլ վանդակ, ես պիտի երգեմ, չպիտի լռեմ:

Ինչ մարդ չունի իրան երգը սեփական,
Կը սեպվի անլեզու անասուն, անբան,
Գուցե նախանձները ազատ թող չտան,
Բայց նրանց հակառակ ես պիտի երգեմ, չպիտի լռեմ:

Ջիվան, երգը կյանքս է և հոգիս է իմ,
Առանց երգ չեմ ապրի, շուտով կը մեռնիմ,
Քանի կենդանի եմ, քանի ձայն ունիմ,
Միշտ, ամեն ժամանակ ես պիտի երգեմ, չպիտի լռեմ:

Լրացուցիչ տեղեկություններ

Աղբյուր. Ջիվանու քնարը: [Ստեղծագործությունների ընտրանի] / Կազմ., առաջաբ., տեքստ. համեմատ., ծանոթագր. ՝ Ա. Սահակյան; Խմբ.՝ Միք. Հարությույան; Նկ.՝ Ան. Գասպարյան։ «Հայպետհրատ»։ Երևան 1959 Տրամադրեց. Միքայել Յալանուզյան

Տես նաև

Ջիվանու կենսագրությունը Poetry of Jivani translated into English by Alice Stone Blackwell Սայաթ-Նովա Նահապետ Քուչակ