«ԱՐԵՎ» – ՀԱՅ ԺՈՂՈՎՐԴԱԿԱՆ ՀԵՔԻԱԹՆԵՐ

---

Բովանդակություն Առաջաբան 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64

---

46. ԱՐԴԱՐ ՊԱՏԻԺ

Իմ ջահել ժամանակ, մեր հարևան թուրքի գեղումը մի մոլլա կար։ Էս մոլլեն հարևանի կնկա սիրեկանն էր։ Էս կնկա մարդն էլ գիդեր էդ բանը, տղեն էլ։ Ամա մարդը շատ հավատացյալ էր, միշտ աչքը երկինք գցած, հույսը՝ ալլահին, թե, «ծուռը ճամփով գնացողի պատիժը ալլահը կտա»։ Տղեն մի օր ասեց հորը.

— Այ հեր,— ասեց,— ես էդ մոլլին յա կխեղդեմ, յա թե՝ կսպանեմ։

— Այ որդի, այ անհավատ,— ասեց հերը,— դու դուզ ճամփով գնա, ծուռ ճամփով գնացողի պատիժը ալլահը կտա։

Տղեն շատ սպասեց, որ ալլահը մոլլի պատիժը տա՝ չտվեց։ Մի օր էլ էս տղեն մի մեծ բութիլ արաղ վեր կալավ, մոլլի ետևից էլավ, բարձրացավ մինարեթը։ Հենց որ մոլլեն ձեռը դրեց ականջին ու «Ալլահ» կանչեց, տղեն բռնեց մոլլի ձեռիցը, ասեց.— մոլլա, հլա մի մտիկ տու ներքև, տես էն ի՞նչ ա։

Մոլլեն, որ մոտկացավ ղրաղին, էս տղեն քաշեց մոլլի ոտիցն ու շուռ տվեց մինարեթից ներքև, էնենց, որ մոլլեն գետնին կպավ լավաշի պես։

Մեջիթ էկողները տեսան մոլլին, հրես գետնին փռված՝ էս ի՞նչ բան ա,— ասին,— էս ո՞նց ա պատահել,— ասին,— բարձրացան մինարեթը, ի՞նչ տեսնեն, հրես արաղի դատարկ բութուլը, ասին՝ տեղն ա էդ տեսակ մոլլին։ Շարիաթը արգելում ա հավատացյալներին գինի ու արաղ խմել։ Շարիաթի օրենքը պղծողի պատիժը ինքը ալլահն ա տվել։

Էստեղ հերն ասավ որդուն,

— Տեսա՞ր,— ասավ,— տեսա՞ր, որդի, ալլահը ո՞նց պատժեց մոլլին։

— Այ հեր,— ասեց որդին,— որ պատիժը ալլահին էր մնացել, մոլլեն դեռ շատ էր ապրելու կնգանդ հետ։

* * *

Տերտերն ու մոլլեն որ կան, տիրացուն էլ հետները պետք ա լինի։

 

Լրացուցիչ տեղեկություններ

Աղբյուր՝ Երևան, «Սովետական գրող», 1980թ.: Տրամադրել է՝ Միքայել Յալանուզյանը

Տես նաև

Հովհաննես Թումանյան. Հեքիաթներ